Τους συκοφάντες άσ'τους εκεί,

στις κακοφτιαγμένες "τεχνητές τους λίμνες",

να στερέψουν από καθολική αποξήρανση,

όπως η σβουνιά στο χώμα αποσυντίθεται...

Π.Κάλγος

Άν ξεχάσεις το παρελθόν τότε δεν έχεις μέλλον...

Τι τραγελαφική η πρόταση αυτή και πόσο απερίσκεπτη...

Άν σκαλίζεις το παρελθόν για να αποκτήσεις μέλλον
Τότε δεν έχεις Παρόν,απάντησε η Αιωνιότητα...

Π.Κάλγος

Από την συλλογή 10 ανασκευές του κόσμου του φαίνεσθαι...

Θα σας πω μια ιστορία,που, δεν έχει ιστορία... Κάποτε,στην χώρα του πάλαι ποτέ,ζούσε η πιο όμορφη και οκνηρή συνήθεια, η Υστεροφημία.Την αγαπούσαν και την πίστευαν ακράδαντα τα κατώτερα όντα,ενός τελευταίου κατοικήσιμου χωριού επί της γης,έχοντας ως γνώμονα την περίφημη,απερίσκεπτη πρόταση των προγόνων τους:Όποιος ξεχνάει το παρελθόν δεν έχει μέλλον και τιμώντας Την πάντα με τις ονομαστές ''τελετές του ύστερα''.Έτσι,κοιμότανε ήσυχα τα όντα αυτά, ώσπου...

Ένα τεράστιο κύμα αδιαφορίας,που μαζί με τα προβατάκια στις παρυφές του,κουβαλούσε και μία πλαστική ταμπέλα με την επιγραφή"ΤΙΜΩΡΟΣ ΤΟΥ ΤΩΡΑ",αφάνησε και δαύτους.
Και τότε η κενόδοξη ιστορία δεν είχε νόημα πια... Αφού δεν την έγραφε κανείς κατώτερος.
Ποιός άραγε θα 'χε παραμείνει ψύχραιμος,έτσι ώστε προσέξει τα ψιλά γράμματα της φαντασμαγορικής εκείνης μαρκίζας,που τόσο λατρεύτηκε στον κόσμο του θεάματος,η οποία χάριζε με τον πιο απλό τρόπο την σωτηρία του...

Κάτι σαν το υστερόγραφο που συγκλονίζει περισσότερο από ολόκληρο το γράμμα, έγραφε:Το κύμα δεν θα πλήξει αυτόν που θα τιμήσει το τώρα (ΤΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΤΩΡΑ),έστω και με μία αναγνώριση κάποιου ΕΡΓΟΥ ΖΩΝΤΑΝΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ.Πως άραγε να γινόταν κάτι τέτοιο εφόσον ακόμα και να το παρατηρούσαν δεν θα μπορούσαν να το αισθανθούν για να το πραγματοποιήσουν.Όλοι κατάλαβαν τότε ό,τι ΔΕΝ...

Το ξερίζωμα της ελιάς:Τις προάλλες σε είδα στον ξύπνιο μου και σε μύρισα ατελείωτα.Γιασεμί,τί άρωμα Θεέ μου! Ξεστόμισα! Τυλιγμένα με μοναδική ακρίβεια τα μεθυστικά άνθη,γύρω από τον αγέρωχο κορμό σου,που μαρτυρά την αιωνιότητα...Εκείνη τη νυχτιά μου 'ρθε να "ερωτοτροπήσω",ήσουν τόσο προκλητικά σεμνή,σκέτη ερωτική μέθεξη.Θα το 'κανα να 'σαι σίγουρη,μα σεβάστηκα,παραδόξως,την αγνότητα των καρπών σου και την ανεξίτηλα χαραγμένη,στα ενδότερα βάθη,άγνωστη προσευχή ΤΟΥ...Το πρωϊ είχε ήδη παρθεί η ύπουλη απόφαση των μικρόνοων.Ασελγήσανε στους αιώνες των αιώνων σου,σε ξεριζώσανε τελικά,μαζί με τα πλουμιά σου.Έπειτα έριξαν τσιμέντο στις θεόρατες ρίζες και προτίμησαν τον "Ήλιο της Βεργίνας",ένα άθλιο,αιματοβαμμένο σύμβολο,προσκύνημα του μισοαγράμματου φανατισμένου λαού,της υποδούλωσης και των "γονυπετής παραφρονούντων",να σου φορέσουνε για ταφόπλακα.Κι όμως κάτι ξεχάσανε,το ξέρω,το υποψιάζομαι,το "γυρεύω".Ευωδιάζεις,ακόμα,είσαι ευλογημένη,είσαι ολοζώντανη!!! Π.Κάλγος

Το ποίημα:Το ξερίζωμα της ελιάς,κυκλοφορεί δωρεάν σε περιοχές του νομού Έβρου,απο τις εκδόσεις Στριγκό,ιδρυτές:Π.Κάλγος(σε τρίτο) και Κ. Νόπη Αλγερινού(καθηγήτρια στο ενιαίο).Όσοι πιστοί προσέλθετε και ενισχύστε την δωρεάν ενέργεια αυτή.

Όταν έχεις πικρή γεύση στο στόμα την φτύνεις...δεν την καταπίνεις...μου είπε μόλις σταμάτησε η βροχή που τρυπάει συναισθήματα με τις αιχμηρές ακίδες της μεταμφιεσμένες κι αυτές...σε ρευστό ύδωρ... Η Πικραλίδα...έτσι την λέγανε...και 'γω την απογύμνωσα...Π.Κάλγος

Κυκλοφόρησε απο τις αυτοτελείς εκδόσεις Στριγκό

Διαλεκτική αξιολόγηση(η διαβάθμιση της παρθενιάς)

Σαφώς και υπάρχει αν σκεφτείς ότι γίνονται συνηθέστερες

Οι επιθέσεις μπαράζ στην Βαγδάτη ή οι αγώνες διαβάθμισης που

Συνηθέστερα αποκαλούνται μπαράζ τότε το παρθενέστερο

Δεν είναι το έξτρα παρθένο της διαφήμισης αλλά το αντίθετο αυτής

Εκείνο που ο βαθμός οξείδωσης χάνεται η τέλια καύση

Ακόμα και την παρθενιά της να χει βάλει κάποιος/α στο μάτι για να χει να καυχιέται

 Ικανοποιούμενος/η από την ηδονή της κόρεσης της κορέσεως η του κορεσμού πιο ορθά  τις ανώμαλες  ορέξεις

Ο υμένας της παραμένει ανέγγιχτος κάτι σαν την ασύλληπτη ιδέα

Η παρθενέστερη όλων/ για μεταγενέστερη εποχή αλά παλαιόθεν ίσως

Π.κάλγος

ΠΡΟΣ ΉΛΙΟ(ένα ακόμα… ποίημα)

Την χαραυγή ανυψώνεσαι φορεσιά του ουράνιου θόλου… εξαπλώνεις τις αχτίδες σου που με το χάδι και τις καλύτερες μελοαρμονίες τις παρθενέστερες όλων με ακρίβεια και αντοχή… ξυπνάνε τη γη σου… αφυπνίζουν  κυρίως τα όντα σου… ακόμα και τους αδικοθαμμένους… ΚΡΑΤΑΣ αγέρωχος αγέραστος στους αιώνες… τροφοδοτείς τον άστεγο τον σκύλο  τον συνοφρυωμένο μα.. χαίρομαι που αφήνεις αδιάφορο τον άπληστο υλιστή… ξέρω ή καλύτερα το νιώθω πως κι ΕΣΥ πελώριε αστείρευτε αδιαφορείς για το αν σε παινέψουν ή το αντίθετο δεν μπορεί κανένας και τίποτα να σε βλάψει δε φοβάσαι ούτε καν την εντροπία… γιατί ξέρεις ότι έζησες στους αιώνες και το απήλαυσες μέχρι τέλους… και ξανά επί της πλάσης… απολαμβάνεις τον κύκλο της αιωνιότητας… παραχωρείς καθαρό φως ως δωρεά του σύμπαντος στη σελήνη την μεταμορφώνεις σε φεγγάρι… που το γεμίζεις όποτε θες.. ας νομίζουν ότι σε ορίζουν δε σε νοιάζει… τους αγνοείς παράταιρα… σαν φέρθηκαν… οι τιμές που σου αποδίδω σήμερα δεν ανήκουν στους αυθαίρετους θεσμούς τους… απλά με συνεπήρες μοναδικά με το χάδι σου και την απρόσμενη αποκάλυψη σου… νίκησες τα τεχνητά σύννεφα νίκησες τη συννεφιά επειδή στεκόσουν στο ύψος σου με υπομονή ή ούτε καν λέξη… ούτε καν νίκησες υπάρχεις και δε σε χαρακτηρίζουν τα λόγια αρκεί μόνο κάποιος που υποτίθεται ότι διαπρέπει… ως Όν… να σε αφουγκραστεί να βγει και να νιώσει την έλξη από το χάδι σου… τις όμορφες νυχτιές που ο ουρανός φοράει τα πλουμιά του ΕΣΥ πελώρια  αστείρευτη δύναμη  αφήνεις το άρωμα σου στη σελήνη παραχωρείς καθαρό φως ως δωρεά του σύμπαντος και την μεταμορφώνεις σε φεγγάρι… για σένα γράφω ΉΛΙΕ… όπως ΕΣΥ ποιείς απλόχερα...και φυλάς τον ουράνο… έτσι κάνω κι ΕΓΩ χωρίς το εγώ μου και σου χαρίζω ένα ακόμα… ποίημα να σου μοιάζει δίχως να περιμένει.. περιττές τιμές  … κι ας φαίνεται  ότι σε αντιγράφω… Πάνος Κάλγος

ΠΑΝΟΣ ΚΑΛΓΟΣ-Η εκτέλεση…

Και στις μέρες μας καλά κρατείς…

Παλαιότερα σε έκαναν να φαίνεσαι… να δείχνεις… πιο άκομψη… φρικιαστική… απάνθρωπη

Σίγουρα όμως είχες ταυτότητα… έκανε ΜΠΑΜ … η κουτοπονηριά σου…

Παλαιότερα ήσουν και επίσημη… εκτελούσες και αχούσαν τα ρουμάνια… τους  βλάσφημους εκείνους  κρότους… της τελευταίας παραγγελιάς των…

Χωρίς μάσκες… με κρυμμένη  ταυτότητα(μήπως και διαδοθεί η κτηνωδία και τους ανταποδώσουν το στήσιμο) … τα πιόνια μόνον… με ηθική ικανοποίηση και ανικανότητα στις τύψεις… ανυπαρξία συναισθημάτων… θαρρείς απ τον κλήρο ξεπηδάνε με σταυροφορίες  και αιματοβαμμένα από πάντα ερυθρά εμβλήματα… εγκεφαλικές πλύσεις με συνθήματα: ΌΠΟΙΟΣ ΕΝΑΝΤΙΏΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΛΉΡΟ ΕΝΑΝΤΙΏΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΘΕΌ… και έτσι τόσο απλά καταβροχθίζουν ψυχές…

Σκοτώστε (ορίονται) στο όνομα του θεού… που είναι ο  νόμος η καλύτερα στο όνομα του νόμου που είναι θεός(είτε θεϊκός έκφραση αβρών κορασίδων για το ίνδαλμά τους)… έτσι φαντάστηκαν τον θεό τους αιμοβόρο με απεριόριστη εξουσία… (άτιμη εξουσία… γνωστή ουτοπία και ξέσπασμα των μικρών… που αρέσκονται να συμπάσχουν κι ας συνεχίζει να τους ορίζει η εξουσία των μεγάλων…)αλλά εφόσον φαντάστηκαν έτσι τον θεό τους ήδη αμάρτησαν σύμφωνα με τα λεγόμενα του κλήρου και τα συμφέροντα του… αγνοώντας πως ο θεός είναι μόνον το καλό και δεν επιτρέπεται να πάρει οποιαδήποτε μορφή διότι είναι άϋλος…  όμως αυτοί επιτρέπεται να τον χιλιοσταυρώνουν και να σπιλώνουν μνήμες… αποσκοπώντας στην( πιο απαίσια ονομασία που χρησιμοποιώ τώρα στη θέση του ελεϊνού χαρτιού με αριθμούς )…μπάζα… (στα κρυφά σίγουρα αν και καμιά φορά προδίδονται από μόνοι τους… να το καλό)

(έξω  το εμπόριο… όχι μόνο το ΝΑΤΟ… ΚΟΜΜΑΤΟΓΔΑΡΤΕΣ… Από τα μοναστήρια του αίσχους  πωλούνται κομποσκοίνια εικόνες βυζαντινού μένους… αγιάσματα που θυμίζουν εμφιαλωμένα νερά… πάει η λιγοστή περίοδος αθωότητας μας τελείωσε εδώ και αιώνες…)ή δεν υπήρξε ποτέ…

(κάνω μια παύση εδώ… και σκέφτομαι πως θα θελα πολύ να με διαβάσεις να κάνω ένα βιβλίο να εκδοθεί και να διανέμεται με ψιλά… όσο για τα τσιγάρα μου… το βιβλίο θέλει κόπο ίσως να μαι αρκετά τεμπέλης για να γράψω τόσες σελίδες έστω για νουβέλα… ή πιο ωραία περιμένω να συγκεντρώσω αρκέτα  μικροδιηγήματα και περισσότερες φαντασιώσεις… ακόμα θέλει απεριόριστες γνωριμίες και γω έχω τα έργα μου εδώ και ένα χρόνο στο διαδίχτυο νόμιζα θα πιάσω γρήγορα …και ανθρώπινα τα συναισθήματα κάποιας θεμιτής εταιρίας… ούτως ώστε να την αναδείξω …για τι αν  με επέλεγε σήμαινε πως αγαλίασε κάποιος απ το αληθινό μου έργο έχω τραγούδια ή παιδιά μου που είναι δυναμίτες κυριολεκτικά… ταράζουν τα τρίσβαθα… κι όμως αν δεν διαφημιστή ακόμη και ο δυναμίτης δεν πείθει… ελάττωμα της κοινωνίας κι αυτό…)

Ελπίδα λέξη μου απλή τίποτα παραπάνω παρηγοριά στον άρρωστο κόσμε πώς να σε γιάνω… λέει ένα μου τραγούδι… ακόμη και ο αρχαίος μύθος συμμερίζεται την ανάγκη της παρηγοριάς και την αφήνει τελευταία και πιο σταθερή  μέσα στο χαρισμένο της κουτί και την ονομάζει  ελπίδα… εφόσον όμως βγήκαν έξω τα κακά της ανθρωπότητας και αυτή θεωρείτο  μόνο καλό γιατί την έκλεισε μέσα ξανά αυτή που είχε την περιέργεια  την εξουσία του κουτιού   λες και τη φυλάκισε και δεν την άφησε να μας κάνει παρέα στην θλίψη(για να πάρει αξία και να εκτιμηθεί με τα χρόνια…  μη σε νοιάζει όμως εσύ σκέψου πως είναι κάτι καλό έτσι λένε οι πολλοί… τη χρειαζόμαστε πάντως έστω με διαφορετικές έννοιες… )

 Σ ΄αρέσει να διαβάζεις βιβλία από διάφορες εκδόσεις… εκεί βρίσκεις απαντήσεις σε κάποια από τα ερωτήματα σου τα ενδόμυχα βασανιστικά (τίτλος άλλης μου διήγησης…)

Εκεί γεμίζεις με παροδική ελπίδα κατ εσέ… κατ εμέ ζωντάνια… αναρωτιέσαι και μονολογίς τι ωραία που τα λέει φοβερός… αυτά που σκέφτομαι εδώ και καιρό και δεν μπορώ να τα εκφράσω μου τα πες εσύ συγγραφέα ποιητή με τον πιο απλό τρόπο (ή σύνθετο για κάποιους τεμπέληδες ακαταλαβίστικο σχεδόν ασήμαντο με προτεραιότητες … που έχουν μάθει στο συν… στο κι άλλο θέλω… ) νιώθω  πολύ ζωντανός χαρούμενος άνθρωπος  που μου τα πες…

Έχω να πω σε σένα λοιπόν πως στο κατάλληλο αδιέξοδο σου ήρθε και σε βρήκε αυτό το βιβλίο έτσι κάνουν αυτά… έρχονται και σε βρίσκουν σε κάνουν καλά… όμως ο συγγραφέας ή ο ποιητής δε σε κάνει ποτέ καλά σε σκαλίζει ξανά και ξανά μέχρι να γίνεις από μόνος σου καλός σε κάτι… γιατί… σου χω και απάντηση στο πιο βασανιστικό σου ερώτημα…  γιατί ο ποιητής και ο συγγραφέας που σου πρόσφερε παροδική ευτυχία δεν βρίσκεται στην ζωή… όταν ζούσε δε σου κανε κέφι σε κανέναν τους δεν έκανε κέφι ούτε τον άκουσε με αφοσίωση ποτέ κανείς γιατι η επικοινωνία των ανθρώπων  τελειώνει εκεί που αρχίζει η αλαζονεία η ματαιοδοξία… τα ξέρω αυτά εμένα με καίνε πιο ουσιώδη θέματα στη ζωή πως θα βγάλω πιο πολλά πως θα πληρώσω το νοίκι δουλεύω σαν σκυλί κούραση… αυτά λες όλη μέρα μέχρι να ρθει το βράδυ και να κοιμηθείς αναίσθητος στο πληρωμένο… σου κρεβάτι…

Πίσω στην εκτέλεση τώρα(σαν συνταγή απέκτησες και γκουρμέ υφή για να ταιριάξεις στους  πιο  αχόρταγους ουρανίσκους ) η καλύτερα μπροστά της…

Είσαι μοντέρνα εκσυγχρονισμένη ύπουλη… εκτελείς ανεπίσημα  με χυδαιότητα τον περαστικό τον αναγεννημένο…

Η ταυτότητα σου κωδικοποιημένη… άνευ λόγου και αιτίας κλέβει στοιχεία απ το ξεδιάντροπο ξεκίνημά σου…

Από άκομψη κατάντησες κομψότατη η φρίκη σου έγινε η ομορφιά που μεταφέρεται μέσα από τις εικόνες…

Ενώ εσύ μπορεί να απολαμβάνεις το μεσημεριανό σου ή το δείπνο… τα πρωινά ζαλάδα… σκέτο αχνίζει το ρόφημά σου… κάποια εκνευριστική  μύγα κάθεται για λίγο στο κυκλικό χείλος και ξεκινά τον περίπλου  της κούπας… τη χτυπάς με τη μυγοσκοτώστρα και βγάζει όλο της το ξίγκι… αδειάζεις στο νεροχύτη το ρόφημα αφήνοντας αφηρημένα την άπλυτη κούπα ως εστία μυγών έτσι απολαμβάνεις το κατόρθωμά σου και χαίρεσαι που ήταν μόνο μία… ενώ οι υπόλοιπες κάνουν πάρτι στην κουζίνα… θα τις κανονίσεις μετά όμως εσύ με το χημικό σπρέι κατάλληλο  για το περιβάλλον…

Έτσι απλά με σκοτώστρες εκτελούνε ζωές σήμερα μόνο που μιλάμε για ανθρώπινες ζωές που κάποιοι ψυχικά ηλίθιοι  τις παρομοιάζουν αποκαλώντας τις μύγες και άλλα είδη εντόμων που εμφανίζονται στο μπάνιο… ή στις γωνίες… περισσότερο θυμίζουν τον φοβισμένο φονιά χωρίς το όπλο της βλαμμένης εξουσίας… ανθρώπινης καταγωγής… όπως είπε…

ΚΡΙΜΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΡΙΜΑ δε σου δίνω καμία ελπίδα καμιά ζωντάνια όσο υπάρχεις… ΕΚΤΕΛΕΣΗ…

ΔΕΝ ΣΟΥ ΔΙΝΩ ΚΑΜΙΑ ΛΥΣΗ το μόνο που έχω σαν σκοπό είναι να αρχίσεις να σκέφτεσαι… ΔΥΝΑΤΑ…

ΒΓΕΣ ΕΞΩ ΚΑΙ ΑΛΛΑΞΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΠΟΤΕ ΠΑΡΑΜΟΝΟ ΘΑ ΣΥΝΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΞΑΝΑΠΕΦΤΕΙ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΑΘΟΣ…

ΔΩΣΕ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΤΗ ΖΩΝΤΑΝΙΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΧΑΡΙΣΘΗΚΕ ΕΞ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΔΕΙΞΕ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΨΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΞΕΧΩΡΙΣΕΙΣ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΒΑΖΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ…ΓΙΝΕ Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥΣ…ΚΑΝΕ ΤΟΥΣ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΜΠΡΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΟΥΝΕ…ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ…

ΚΑΘΑΡΙΑ ΝΑ ΦΑΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ Η ΠΛΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΘΑΥΜΑ Ο ΗΛΙΟΣ Ο ΗΛΙΑΤΟΡΑΣ Ο ΧΙΛΙΟΕΙΠΩΜΕΝΟΣ

ΣΑΝ ΜΕΛΙ ΟΤΑΝ ΑΝΥΨΩΝΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΥΓΗ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ…ΜΟΥ ΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΦΙΛΙΣΩ ΤΗ ΓΗ…ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΣΕ ΕΝΑ ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟ ΜΟΥ ΞΕΝΥΧΤΙ ΣΤΟ ΚΡΥΟ…

Η ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙ…ΜΟΥ ΕΙΠΕ

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΥΓΗ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ ΑΡΝΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟΓΓΕΝΗΤΟ ΠΑΙΔΙ…ΜΟΥ ΕΙΠΕ

ΣΚΕΨΟΥ…ΑΓΑΠΗΣΕ ΔΙΩΞΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΣΟΥ ΒΑΡΕΜΑΡΑ…ΑΓΑΠΗΣΕ ΜΗ ΒΑΡΙΕΣΕ…ΑΠΛΑ ΑΓΑΠΗΣΕ…ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΥΛΗ Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΥΛΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΔΙΔΑΞΕ Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ…ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΣ…ΣΑΣ ΕΙΠΑ…

ΠΑΝΟΣ ΚΑΛΓΟΣ